Ha Long bay, how long more?

6 maart 2018 - Ha Long Bay, Vietnam

Waarom we voor de rit van Hanoi naar Ha Long bay (130km) vier uur moesten voorzien leek me onbegrijpelijk, temeer daar het merendeel van het traject loopt over autosnelweg, dat moet toch in twee uur kunnen? Maar ik had even buiten de Vietnamese versie van een "highway" gerekend...  Scooters, fietsers en voetgangers maken immers óók gebruik van die snelweg, en aan weerskanten staan er eetstalletjes evenals allerhande andere neringdoeners die er hun plekje hebben gevonden.  Trouwens, de "snelweg" wordt regelmatig gekruist door andere wegen, al of niet beveiligd met een verkeerslicht. Als de chauffeur bovendien  op tijd en stond stopt voor een bezienswaardigheid (lees: parelverkoop, tapijtenverkoop) ben je inderdaad een behoorlijke tijd onderweg...


Uiteindelijk bereiken we Ha Long bay, we vertrekken vanaf de pier in xxx want aan de andere kant van de baai is het véél drukker, zo wist men vooraf al te melden bij Van Verre. Puik geregeld! Inschepen loopt vlotjes, we ontmoeten onze medepassagiers met wie we de volgende twee dagen de schuit zullen delen (3 franse koppels, we treffen het want net zo goed zaten we tussen de Hollanders...). Dit is onze 25-jarige huwelijksjubileumdag en dat wordt door de kapitein bij zijn verwelkoming meteen in de verf gezet. Een bijzonder verse en aromatische lunch wordt aan dek opgediend, de Fransen noemen ons schertsend "les jeunes mariés", de sfeer zit er meteen goed in...
Het is bewolkt, dus Ha Long bay lijkt niet echt op wat we vooraf gezien hebben bij het plaatjes kijken. Her en der zien we wat dingetjes dobberen op de kalme zee, onze vraag wordt door Zoom de tourguide ietwat flegmatisch beantwoord: "It is lubbis plom the China sil, it come wi the cullent plom thele". Tiens, ik zie nochthans geen Chinees staan op de plastic flessen, margarinevlootjes en tetrabric dozen...? Maar goed, we bereiken 'the Prehistoric Man cave' dus er wordt verondersteld deze te gaan bezichtigen, gevolgd door een tochtje op zee met de kayak. Over de grot kunnen we kort zijn: een grot is een grot en die zijn nagenoeg overal hetzelfde tenzij je speleoloog bent... Maar dat zijn we niet, dus even later peddelen we met zijn beiden in een dubbelkayak op zee met de Fransen in ons zog ("on va faire remorque avec les Belges"). Tjonge jonge, hier drijft toch wel héél erg veel bazaar rond, niet? Zoom neemt plichtsgetrouw alle rommel mee in zijn éénmanskayak, en alras zijn we hem aan het helpen... De avond eindigt in schoonheid: een voortreffelijk diner gevolgd door een cognac (Fransen...) én een sigaar aangeboden door Gaston "il y a téléphone qui sonne, et il y a jamais personne qui répond"...
's Anderendaags na het ontbijt bezoeken we een drijvend vissersdorp, beschut gelegen tussen enkele rotsen. Ze zijn erop vooruitgegaan de laatste jaren, aldus Zoom, want ze hebben nu al gedurende vier uur per dag electriciteit. Wow, bedenk ik, die mannen hebben echt wel chance in 't leven zeg!  Het visersdorp loopt langzaam leeg want de jongeren zoeken hun geluk elders, volgens Zoom. Voor ik hierop gevat kan riposteren meren we aan en stappen over in een soort roeiboot of sampan (zie Suske en Wiske, "de sissende sampan"). Een pezige Vietnamese kerel roeit ons naar het drijvend dorp, en het-water-is-hier-kei-proper!!  "Gopelment made pis people (!!) clean enpilonmen becau it wa pely dilty hele. It wa smelling bad and lo op lubbis eplywhele. Now it muts bettel pol us and pol them also!".  (Voor een begrijpelijke vertaling zie mijn stukje over de Vietnamezen).


Bij de vrolijke terugkeer naar Ha Long bay pier xxx zien we nog meermalen grote groepen rommel ronddrijven op zee... 


How much longer you will stay clean, Ha Long baby?

Foto’s