USA, a war crime nation?

15 maart 2018 - Ho Chi Minh City, Vietnam

De geschiedenis van Vietnam staat bol van overheersing door vreemde mogendheden, ik voel me als Vlaming ietwat verbonden met dit volk: in het noorden eerst duizend jaar onder de knoet van China en in het zuiden zaten de Cham uit Maleisië, vervolgens een eeuw onder de plak van de Fransen en daarna moest er godbetert nog een flink robbertje worden gevochten met powerfighter n° 1 ter wereld, de United States of America. En alsof dat nog niet genoeg was maakte Pol Pot vanuit Cambodja plannen om het grote Khmer rijk (waartoe het zuiden van Vietnam behoorde) terug leven in te blazen maar-hij-had-zichzelf-wat-overschat, waarna ook China het nog eens nodig vond het land binnen te vallen... Neen, dan hadden wij het met Spanje, Oostenrijk, Frankrijk en Holland toch iets makkelijker (en culinair interessanter, behalve dan met die laatsten).  Akkoord, we hebben daarbovenop ook tweemaal de Duitsers op visite gehad, maar toch... Het werd de Vietnamezen ook altijd wat boven het hoofd bedisseld, 'voogdij' was vaak het sleutelwoord alsof zij niet voor zichzelf konden beslissen. Bon, dan heeft dit volk de laatste 30 jaar toch maar mooi het tegendeel bewezen... Het weze hen van harte gegund!

Saigon was het laatste bastion van de Amerikanen in 1975, ambassadeur Martin weigerde halstarrig plannen te maken voor een evacuatie dus eens het dan tóch zover kwam verliep die dan ook in een waanzinnige chaos!  Ikzelf ben geboren in 1964 en ik herinner me nog zeer goed de beelden van helicopters die in zee gekieperd werden en mensen die wanhopig over de muur van de Amerikaanse ambassade probeerden te klimmen.  Ik weet nog dat mijn vader - in zijn typische taaltje - toen zei "Jongens, jongens, den Amerikaan krijgt ginder slagen!". Dat 'den Amerikaan' ginder ook heel wat slagen heeft gegeven (vaak onder de gordel) werd me duidelijk na een bezoek aan het War Remnants museum in Ho Chi Minh city (zeg maar gewoon Saigon hoor, dat bekt beter).

Ik geef toe dat mijn kennis over de oorzaken, belangen en eigenheden van de Vietnamoorlog tot voor deze reis beperkt bleef tot wat ik kende uit film als 'Born on the 4th of July', 'Platoon', 'Apocalyps now' en meer van dat.  In 'Behind ennemy lines' werd duidelijk gemaakt waartoe een napalm bombardement kan leiden, maar de gevolgen achteraf werden niet vertoond. Naar een film waarin 'agent orange' wordt gebruikt is het tevergeefs zoeken, daarvoor worden allicht geen fondsen gevonden in de Amerikaanse filmindustrie. Want eigenlijk wil de VS het liefst dat we dit gewoon vergeten....

Operation 'Rolling Thunder' had een vrij eenvoudig doel, zoals de Amerikaanse stafchef het toen uitdrukte "If they don't give up we're gonna bomb them back into the stone age!". Duidelijk, toch? Er werd in drie jaar tijd (1968 tot 1971) zo'n slordige 2,5 miljoen ton bommen over Vietnam gedropt, meer dan in de hele tweede wereldoorlog samen.  En toch kreeg die krachtpatserij de Vietnamezen niet klein... Maar niet alleen werd er een pak TNT over Vietnam uitgestrooid, er werd ook flink geëxperimenteerd met nieuwe wapens: fosforbommen, nagelbommen, napalm, en dus ook met... Agent Orange.

Immers, hét grote probleem voor de Amerikanen was dat die dekselse Vietnamezen het spel niet eerlijk speelden, overdag was het 'hide and seek' in de jungle en 's nachts kwamen ze US bases in 't geniep aanvallen. Tegen zoveel valsspelerij kon toch niet sterk genoeg worden opgetreden, of niet?  Dus werd er over die jungle een goedje gesproeid gebaseerd op dioxine zodat de jungle zou worden ontbladerd en de Vietcong met hun gat bloot kwamen te zitten, in zicht van het Amerikaans geschut.  Wijlen Jean-Luc Dehaene zou ongetwijfeld een boeiende lezing kunnen geven over de schadelijke gevolgen van dioxine, en niet alleen op politiek vlak... Enkele druppeltjes in een blik kippenvoer waren genoeg om in 1999 heel Belgie op zijn kop te zetten. Wel, in Vietnam is er in 5 jaar tijd 379 kg van die dioxine verwerkt in miljoenen liter Agent Orange en die werd over de jungle in het land uitgesproeid.  Het zou ze leren, de Vietcong!

U hoeft het met mij niet eens te zijn, maar ik vind Assad uit Syrië slechts een kleuter in vergelijking hiermee....  Waarom staan we dan minder snel klaar met ons vermanend vingertje als het over Vietnam gaat? Bovendien ging het in de VS om een reguliere regering die de facto nog steeds de macht uitoefent, ongeacht of het nu democraten dan wel republikeinen zijn.  Duitsland heeft na het naziregime komaf gemaakt met zijn verleden, 'so don't blaim the Germans anymore!'.  Maar de VS is en blijft een leading country dat chemische wapens op massale schaal heeft ingezet, wel wetend dat het de burgerbevolking zwaar zou treffen én dat de gevolgen op lange termijn desastreus zouden zijn...  Nog steeds worden misvormde kinderen geboren te wijten aan de gevolgen van agent orange.  Officiële excuses blijven uit, enkel wat verontschuldigingen van privé personen vielen tot nu toe op te tekenen.

Is dat niet exact de definitie van een 'war crime?

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s